November

11 november 2015 - Haifa, Israël

Is het al een maand geleden dat ik voor het laatst geschreven heb? De tijd gaat nu wel snel. Waarschijnlijk is dit het laatste reisverhaal dat ik schrijf. Dan heb ik tenminste nog wat te vertellen als ik weer in Nederland ben. Het aftellen is nu wel begonnen: nog 21 nachtjes hopen dat er tijd overblijft om te slapen. Eigenlijk valt dat wel mee, want van de week hebben we besloten de helft van de dingen die ik nog wilde doen, te laten zitten en zo heb ik tijd om weer een reisverhaal te schrijven.

Het onderzoek

In de laatste week van oktober zijn we met het medicijn waar het nu echt om ging gaan werken. De kleurstof bleek gewoon niet in orde te zijn en toen hebben we besloten om ons maar niet druk te maken over wat er nu precies mis mee is, maar direct naar het medicijn te gaan. Dat ging best goed. We kunnen het goed waarnemen met UV absorptie, een techniek om te meten hoeveel ergens van opgelost is.

Nu zijn we alweer een paar weken bezig met meten of en hoe snel het medicijn door het membraan van onze nanodeeltjes heen komt. Het is allemaal nog niet zo duidelijk, maar ik heb goede hoop dat ik er aan het eind van de maand iets zinnigs over kan zeggen, ook al zou dat betekenen dat het niet werkt.

Het was wel hard werken, want voor elk experiment moeten we: het polymeer afwegen, oplossen in chloroform, een halfuur drogen met stikstof, 7 uur drogen onder vacuüm. Dan doen we een oplossing met medicijn erbij, wat we eerst moeten maken in een glove box. Met het medicijn moet het 12 uur geroerd, dan een half uur in een bad met ultrageluid, dan drie keer bevroren en weer ontdooid. Daarna moeten we het verdunnen en 6 keer door een membraan persen, wat ook al snel een hele ochtend duurt. Daarna moeten het een paar uur in de centrifuge om het te concentreren tot 1 ml en 10 keer 40 minuten gewassen om alle medicijn dat niet in de nanodeeltjes zit weg te spoelen. Als dat allemaal klaar is kunnen we pas gaan meten en dat duurt ook weer een week. De uitdaging is vooral om alles zo te plannen dat we ruim voor het weekend beginnen met meten, zodat het niet zo erg is als er een groot gat tussen twee meetpunten zit.

Ik wilde zelf graag alles nog een keer proberen bij een andere zuurgraad, maar daar is toch geen tijd voor. Als elk experiment een week duurt, kun je moeilijk vijf experimenten in drie weken doen.

Het weer

Het is intussen echt winter aan het worden hier. Het heeft al een paar keer geregend en een keer zelfs zo erg dat alle straten vol stonden. Het is ook een stuk kouder geworden. Ik heb al mensen horen klagen dat ze bevriezen. Overdag komt het af en toe onder de 20 °C en 's nachts soms zelfs onder de 10 °C. Ik zal toch wel moeten wennen als ik terugga.

International community

Na twee en een halve maand heb ik mijn studentenkaart gekregen en toen hoorde ik ook dat ik mailtjes had moeten krijgen over activiteiten voor internationale studenten. Daar had ik dus al een paar van gemist. Nu zit ik wel in de maillijst en ik was nog precies op tijd om mee te gaan op een excursie naar Safed en de berg Meron.

Excursie

Zo gingen we dus met een bus vol Duitsers en Chinezen en ook nog een paar mensen uit andere landen op vrijdagmorgen naar Safed. Het bijzondere aan die stad is dat de Joden daar nooit weggeweest zijn. De kruisvaarders hebben er een vesting gehad en nu ademen de straatjes nog steeds een heel ouderwetse sfeer. We hadden een gids mee die overal een verhaal bij kon vertellen. We hebben daar twee synagoges bezocht en wat geleerd over het kabbalisme, dat is een soort joodse mystiek. Kabbalisten zien eruit als orthodoxe joden, maar het klinkt allemaal heel oosters met reïncarnatie en groeien naar een hoger spiritueel niveau. We zijn daar ook bij een kunstenaar die de ideeën van kabbala in schilderijen verwerkte. Wel echt heel interessant.

Daarna zijn we naar de berg Meron geweest. Vanaf die berg kon je over heel Galilea kijken. We hebben het meer van Galilea gezien, de Golan hoogte en de grens met Libanon. Daar vertelde de gids ook over het conflict in Syrië. Die dag heb ik ook heel interessante gesprekken gehad met joden uit verschillende landen. Op de terugweg zijn we nog door een dorp van de Druzen gereden.

Ik hoop van de week nog wat foto's te plaatsen hiervan en van de kleinere uitstapjes die ik in Haifa gemaakt heb.

Foto’s

2 Reacties

  1. Rien en Trudy v.d.Glind:
    11 november 2015
    Shalôm Nico, wat fijn dat het geregend heeft. Daar bidden ze altijd om met het loofhuttenfeest. Water is voor Israël belangrijk.
    Je hebt toch nog wel wat van het land gezien. Het Hollandkoor is ook in Israël geweest. Ze hebben het goed gehad. Er werd op diverse plekken gezongen.Mensen waren ontroerd. Wij zijn nu niet mee geweest, hebben al 2 reizen meegemaakt. De laatste loodjes zijn zwaar maar dat hopen we niet voor jou. Wij wensen jou een goede tijd, sterkte met de afronding van je studie en Gods zegen gewenst. Groetjes van ome Rien en tante Trudy
  2. Erik:
    12 november 2015
    Ha Niconus! Ik vroeg me al af wanneer er een nieuw verhaal van je kwam. Jij bent alweer aan het aftellen terwijl ik net begonnen ben... Je kan er vast nog wel een extra verhaaltje uitpersen toch? Als ik naar het gemiddelde aantal ervaringen in mijn weken kijk (over n=0,5 xD), dan lukt mij dat zeker.
    Maar in ieder geval alvast een goede reis!